OMONOIA, AB5-6, Athens Biennale 2015-2017
Στο πλαίσιο των επιχειρούμενων αναδιανομών ανάμεσα σε κέντρο, περιφέρεια
και δημόσια σφαίρα οι Campus Novel παρουσιάζουν τη δεύτερη θεματική τους υπό
τον τίτλο Archiving Topologies. Στόχος είναι η διερεύνηση εκδοχών της αστικής εμπειρίας και η παραγωγή επιμέρους
αφηγημάτων-ερμηνειών αναφορικά με το κρυμμένο ή αδιάθετο νόημα της
πραγματικότητας του καθημερινού. Το πρότζεκτ θα πραγματοποιηθεί περιφερειακά
της Ομόνοιας με μεταβάσεις και διαδρομές μεταξύ συλλογικών, ιστορικών ή
επινοημένων τοποσήμων.
Το Archiving Topologies θα λειτουργήσει μέσα από μια σειρά συνεργασιών με καλλιτέχνες από την
Ελλάδα και το εξωτερικό. Ομάδες εργασίας που θα σχηματιστούν κατόπιν ανοιχτού
καλέσματος θα συνεργαστούν με τους προσκεκλημένους καλλιτέχνες και την ομάδα Campus Novel. Η συνολική πρωτοβουλία βασίζεται στην ιδέα της διασποράς και του
πολλαπλασιασμού του κέντρου μέσα από την επιτελεστική δημιουργίας συμβάντων που
συνδιαλέγονται με το τοπικό και το διεθνές. Το υλικό από την καταγραφή των
δράσεων κάθε ομάδας θα τεθεί υπό επεξεργασία ως μέρος ενός αρχείου υπό
διαμόρφωση που θα κοινοποιείται και θα διευρύνεται κατά τη διάρκεια των
επόμενων συνάψεων της Μπιενάλε.
Κατά τη διάρκεια της Σύναψης 2 στο πρότζεκτ θα πάρουν μέρος η Ilaria Biotti, η ομάδα των Tatiana Ilichenko και Moritz Metzner και Barbara Marcel. Η συμμετοχή των συγκεκριμένων
καλλιτεχνών βασίζεται στα ειδικά ερευνητικά ενδιαφέροντά τους και κυρίως στη
δυνατότητα ενεργοποίησης νέων κατευθύνσεων μέσα από πρακτικές συνεργασίας και
συσχέτισης.
Within a set context of attempted
redistributions, transfers and crossings between centre, periphery and public
sphere Campus Novel present their second project under the title Archiving
Topologies. Our goal is the investigation
of several aspects
of the urban experience and
the production of sub-narratives
and interpretations regarding the hidden meaning of everyday
reality. The project
will develop around Omonoia and it will run on aleatory detection and
recording practices involving
transitions, fieldtrips and routes
between collective, historical or invented landmarks.
The project will run through a series
of collaborations with artists from
Greece and abroad. The invited artists together with Campus Novel group will collaborate with working
groups that will be formed after open calls. The overall initiative is based on the idea
of dispersion and multiplication of a given
centre through the creation of performative events interacting
with the local and
the international. The recordings
of each
group activity will be processed as part
of an open archive under construction that
will be communicated and will expand throughout the next synapses
of the Biennale.
Ilaria Biotti, the group of Tatiana
Ilichenko and Moritz Metzner and Barbara Marcel will take
part in Synapse 2.
Involving the particular artists was based on their specific research interests and mainly on the potential emergence of different perspectives through collaborative practices.
Strolling Happiness / Ευτυχία σε κίνηση
Ένα project της Ilaria Biotti σε συνεργασία με τους Campus Novel
Το 19ο και τον 20ο αιώνα η έννοια της ευτυχίας
συνδέθηκε με το συλλογικό αίτημα «να αλλάξουμε τον κόσμο». Στη μετανεωτερική
συνθήκη τόσο ο όρος ‘κόσμος’ όσο και η έννοια της ευτυχίας μετατοπίζονται σε
μια σειρά επιμερισμένων νοηματοδοτήσεων συστήνοντας μια αναστοχαστική θεώρηση.
Ερωτική χαρά, αισθητική ευχαρίστηση, πολιτικός ενθουσιασμός, επιστημονική
ευδαιμονία. O κόσμος
συντίθεται από αποσπασματικά συναισθήματα που χωροποιούνται ορίζοντας
επικράτειες συμβάντων.
Το project Strolling Happiness διατρέχει τον αστικό
ιστό της Αθήνας μέσω προσωπικών ευτυχισμένων αφηγήσεων. Βάσει μίας σειράς
τυχαίων συναντήσεων και μέσα σε χρονικό διάστημα τριών ημερών η ομάδα εργασίας
θα αναλάβει τον εντοπισμό ευτυχισμένων τοποθεσιών ενεργοποιώντας προσωρινές
πλατφόρμες ανταλλαγής συναισθηματικής γνώσης. Με τη χρήση διαφορετικών μέσων
αναπαράστασης και τεκμηρίωσης οι συμμετέχοντες θα συγκεντρώσουν και θα
επεξεργαστούν τα ίχνη της ευτυχίας των τόπων. Στο τέλος της διαδικασίας
εφήμερες χαρτογραφήσεις θα συσχετιστούν με ένα πλήθος επινοημένων προβολών αληθινής ευτυχίας.
A project by Ilaria Biotti in
collaboration with Campus Novel
During the 19th and 20th century the concept of happiness was linked to the
collective request "to change the world". In the postmodern context
both the notions of world and happiness
shifted towards a series of dispersed significations that introduce a
reflective approach. Erotic joy, aesthetic pleasure, political enthusiasm,
scientific bliss. The world is composed of fragmentary affections that tend to
occupy space constituting territories of events.
The project Strolling
Happiness weaves personal happy narratives
into the urban fabric of Athens through travelling. A group of explorers will collect happy places through aleatory street
encounters over a time span of three days. The explorers will visit the collected happy places, activating
with their journeys temporary dialogic platforms for the exchange of affective
knowledge. Through different means of representation and documentation, the
participants will gather and process traces of happy sites. At the end of the
workshop, a collective display of ephemeral cartographies will address multiple
fictional projections of true
happiness.
Same Time Tomorrow
Ένα πρότζεκτ των Tatiana Ilichenko και
Moritz Metzner σε συνεργασία με τους Campus
Novel
Το πρότζεκτ Same Time Tomorrow εξετάζει τις
παράλληλες χρονικότητες των τόπων μέσα από τη δημιουργία ενός
βίντεο-παλίμψηστου, στο οποίο προκαθορισμένα σενάρια ενσωματώνουν ατυχηματικά
συμβάντα. Ο αστικός περίγυρος της πλατείας Ομονοίας αποτελεί το σκηνικό ενός
αυτοσχέδιου σεναρίου. Μεταξύ καθημερινότητας και ημι-συνειδητών μιντιακών προβολών, το πρότζεκτ επιχειρεί να αναμειχθεί με τις εικόνες
και τις ιστορίες ανθρώπων και τόπων. Τοποθεσίες προσωπικού και ιστορικού
ενδιαφέροντος, καθώς επίσης συνεντεύξεις με κατοίκους και χρήστες του αστικού
χώρου, προσφέρουν το υλικό για την επινόηση μιας συλλογικής αφήγησης.
A project by Tatiana Ilichenko
and Moritz Metzner in collaboration with Campus Novel
The project Same Time Tomorrow
features the creation of a video palimpsest
of predetermined (and on purpose accidental) scenarios in relation to time and
locality, open to the incorporation of random events. The urban surroundings of
Omonoia square and its periphery offer the setting for an improvised film
script. Within the coordinates of unspectacular everyday life and
semi-conscious media projections, the project sets forth in order to engage
with the images and stories of people and places. Locations of personal and
historical meaning, as well as interviews and discussions with dwellers and
users of urban spaces, offer the material for the development of a fictional
collective narration.
Same Time Tomorrow_trailer
A project by Tatiana Ilichenko and Moritz Metzner in collaboration with Campus Novel
The Ever-Garden Effect
Ένα πρότζεκτ της Barbara Marcel σε συνεργασία με τους Campus Novel
Η επικυριαρχία του ανθρώπου στη φύση και ο ταξινομικός εντοπισμός της μέσα στα όρια ενός κήπου σήμανε την ενεργοποίηση ενός διαπολιτισμικού κοινού τόπου, σύμφωνα με τον οποίο ο κήπος συνιστά το μοντέλο ενός (οργανωμένου) σύμπαντος. Ο κήπος συγκέντρωσε διαφορετικές οπτικές και συχνά αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τη δυτική φιλοσοφική σκέψη –ως χώρος καταφυγής από το χάος της Πόλης, ως χώρος ελεύθερης σκέψης ή ως παύση στη σύγχρονη αστική εμπειρία.
Θεσμικές δομές όπως οι βοτανικοί ή εθνικοί κήποι και πάρκα αναπτύχθηκαν σε άμεση σχέση με το αποικιακό κράτος και αποτέλεσαν αδιάσπαστο μέρος της νεωτερικής πόλης. Στις πολεοδομικές αναδιαμορφώσεις της βιομηχανικής επανάστασης φαρδιές λεωφόροι και περιοχές πρασίνου χρησιμοποιήθηκαν ως μέσα πρόληψης και ελέγχου ενδεχόμενων κοινωνικών αναταραχών. Ο αστικός καλλωπισμός αντιμετωπίστηκε ως μια νέα δυνατότητα εποπτείας του πλήθους, προσφέροντας συγχρόνως το χώρο για την καλλιέργεια νέων κοινωνικών πρακτικών.
Ενώ στο παρελθόν τα πάρκα και οι κήποι λειτούργησαν ως προβολές του ιμπεριαλιστικού και εθνικού φαντασιακού, η πράσινη επανάστασηπροσαγορεύτηκε ως κίνημα προς τον εκδημοκρατισμό του δημόσιου χώρου. Στην παροντική συνθήκη του αστικού περιβάλλοντος, ο κήπος εξετάζεται ως τοπιακό μόρφωμα που αρθρώνει όψεις του πλήρους ή του κενού. Ένας δημόσιος κήπος ή ένα πάρκο συνιστά μεν ένα αστικό κενό, ένα χώρο προς χρήση, ένα υποδοχέα, ταυτόχρονα όμως μπορεί να ειδωθεί ως μια περίπτωση εμπεριέχοντος, μία κιβωτός επισκεψιμότητας και κοινωνικών ανταλλαγών.
Στην ιδιωτική σφαίρα η κηπευτική δυνατότητα αξιολογήθηκε ως επικαιροποιημένη κοινωνική και πολιτισμική δραστηριότητα. Πράσινες ταράτσες, μπαλκόνια και προσόψεις συνιστούν στις μέρες μας απόδειξη περιβαλλοντικής συνείδησης και υπευθυνότητας. Άλλες μορφές σύγχρονων πρωτοβουλιών φύτευσης διαμορφώνονται μέσα από συλλογικές προσπάθειες πολιτών να αναχαιτίσουν τη σταδιακή συρρίκνωση του δημόσιου χώρου.
Το πρότζεκτ The Ever-Garden Effect επιχειρεί την (επανα)πλαισίωση της ιδέας του κήπου μέσα από μια ειδική σκόπευση στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας. Ο Εθνικός Κήπος αποτέλεσε για την εποχή της πρώτης δημιουργίας του, πολιτιστική και πολιτική δήλωση για την ένταξη του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους στο Δυτικό Ευρωπαϊκό χώρο. Το εργαστήριο θα διερευνήσει το θεσμικό χαρακτήρα του κήπου στη διαμόρφωση της νεωτερικής πόλης αλλά και τις σύγχρονες σημάνσεις που συγκεντρώνει ως σχεδιασμένος αστικός συντελεστής. Στόχος της επιτόπιας έρευνας είναι επίσης η παρατήρηση και η ανάδειξη διαφορετικών περιπτώσεων κηπευτικής πρακτικής –σε αυτοσχέδιους χώρους πρασίνου, μπαλκόνια, υπόγειες στοές κ.α Οι συμμετέχοντες, μέσω ιδιοσυγκρασιακών και επιτελεστικών προσεγγίσεων, καλούνται να εργαστούν σε ασκήσεις μυθοπλασίας –κείμενα, storyboards και σχεδιάσματα– που θα οδηγήσουν στη διαμόρφωση ενός συλλογικού σεναρίου.
The Ever-Garden Effect
A project by Barbara Marcel in collaboration with Campus Novel
The prevailing over and taming nature into a garden signaled the birth of an intercultural commonplace, according to which the garden is the model of an (organized) universe. The garden has taken on many forms and served as a point of reference throughout the western philosophical tradition -as a place of refuge from the chaos of the Polis, a free thinking zone or a suspension in the current urban experience.
Institutions such as the botanical or national gardens and parks were developed in close relationship to the imperial and colonial state and have been an inextricable part of the modern city. The industrial revolution introduced a vast urban reform with wide avenues and green spaces as new forms of prevention and control of social upheaval. Urban embellishment was seen as a potential to tame the violence of the masses, offering space for the cultivation of new social practices.
Whereas in the past parks and gardens served as projections of the imperial and national imagination, the green revolution was announced as a movement towards the democratization of the public space. Nowadays the status of the garden as a framed landscape could be considered within two predominant models. A public garden or a park may stand for an urban void, a space yet to be used. Furthermore, it may be seen as a space of social exchange, meeting and sharing in a context of produced and organized nature.
In the private sphere, the praise of gardening has been encouraged as an admirable and edifying practice of the modern and contemporary individual. Green roofs, balconies and building facades are now seen as the proof of environmental consciousness and responsibility. Other forms of contemporary gardening initiatives emerge in collective attempts by the citizens to resist to the gradual reduction of public space.
The project The Ever-Garden Effect is an attempt to (re)contextualize the idea of the garden through a particular focus on the National Garden of Athens. During the first period of its creation, the National Garden may be considered as a cultural and political statement for the integration of the newly established Greek State into the Western European world. The workshop will investigate the institutional character of the garden in the setting of the modern state, as well as its current status as a planned urban landmark. In parallel, the field research will seek to observe further instances of gardening -in improvised green areas, balconies or even underground passages- elaborating on the uses and functions of contemporary gardens. The participants of the workshop are invited to work on script exercises, texts and storyboards towards a collective scenario through idiosyncratic and performative approaches.
day 1
day 2
day 3
The Ever-Garden Effect_trailer
A project by Barbara Marcel in collaboration with Campus Novel